Hayata Dair Herşey

  SINIRLARLA ÖZGÜRLÜK... İstediklerimizi yapmak için ne olmasını beklediğimizi düşünüyorum günlerdir. Yani hayatımızı nasıl yaşamak istediğimize gerçekten biz mi karar veriyoruz? Aslında  özgür bireyleriz  ama belirli sınırlar arasında özgürüz.  Yani bir köpeğin bahçeli bir evde yaşadığında özgür olduğu kadar özgürüz aslında.  Çünkü yapmak istediklerimizde hep bir toplum baskısı var. Mesela sen iç çamaşırlarınla gezmek istiyorsundur ama bunu yapamazsın. Toplum içinde yaşarken belirli kurallara uyman gerekir. Aslında hayatımızda her an seçimler yaparak özgürlüğümüzü bir şekilde yaşıyoruz bize öğretildiği şekilde. Yani işe gitmek ya da gitmemek bir seçim ve bu konuda özgürsün.  Özgürlük zaten istediklerini yapman ve sonuçlarına da katlanmanı gerektirir.  Büyümek de aynı şekilde. Yaptığın seçimlerin sonuçlarına katlanmayı öğrenmelisin. Özgür yaşamak isteyen biri kurallara karşı gelir, ama o da belirli ölçüde. Hepimiz düşünebilen hayvanlarız sonuçta değil mi? Yani içimizde bir vahşilik var

              BİZİ BİZ YAPAN SEÇİMLERİMİZDİR.       Hepimiz özgür irade ile yaratıldık. Hayat yolumuzu seçmeye, rotamızı belirlemeye ihtiyacımız var. Peki, kaçımız bunu yapabiliyoruz? Kaçımız kendi arabamızın direksiyon koltuğunda oturarak yolumuzu belirliyoruz. Eyleme geçen biz miyiz, yoksa başka kişiler mi ne yapmamız gerektiğine karar veriyor. Bu çok önemli bir sorudur ve cevabını almak için de kendi içimize dönmeli ve sorgulamalıyız. Davranışlarımıza bakarak, hayatımızı ne yönde devam ettirdiğimiz de bize kontrolün kimin elinde olduğunu gösterir. Eğer özgür irade ile yaratıldıysak bunu kendimize borçluyuz. Kararlarımızı alamazsak muhtemelen bundan sonraki hayatlarımızı da mışlı hayatlar olarak yaşamaya mahkûm oluruz. Ben ilk direksiyona geçtiğimde _ama gerçek anlamda_37 yaşındaydım. Bu yaşıma kadar hayatımı başkalarını geliştirmek, onları onurlandırmak ve ailemle ilgili olumlu davranışları sergilemek için yaşamışım. Yani arabanın direksiyon koltuğunda ben değil hep başkalar