Hayata Dair Herşey

Bazen ağlamak gerekir. Göz yaşları ruhu temizler. Bırakın süzülsün yanaklarınızdan aşağıya doğru. Siz sadece şükredin. Ağlamak bile duygularınızın varlığı ile alakalı. Ne mutlu ki duygularınızı yitirmemişsiniz. Tanrı kimilerinin kulaklarına ve kalbine mühür koyarmış. Onlar hiç bir güzelliği hissedemezler, göremezlermiş.             Ağlarken dua edin. Göz yaşlarınız kefaretiniz olsun. Size şahitlik etsin. Çocuk saflığı ve masumiyetinde isteyin Tanrıdan. Rabbim çocuklarının isteklerini geri çevirmeyecektir. Elbette kabul eder. Bizler sadece sabırsız olduğumuz için beklemeyi bilmiyoruz. Eğer o dua nasip olduysa, demekki kabulde olacak. Nasip ettin, kısmet ettin, kabul buyur Tanrım..

              BİZİ BİZ YAPAN SEÇİMLERİMİZDİR.       Hepimiz özgür irade ile yaratıldık. Hayat yolumuzu seçmeye, rotamızı belirlemeye ihtiyacımız var. Peki, kaçımız bunu yapabiliyoruz? Kaçımız kendi arabamızın direksiyon koltuğunda oturarak yolumuzu belirliyoruz. Eyleme geçen biz miyiz, yoksa başka kişiler mi ne yapmamız gerektiğine karar veriyor. Bu çok önemli bir sorudur ve cevabını almak için de kendi içimize dönmeli ve sorgulamalıyız. Davranışlarımıza bakarak, hayatımızı ne yönde devam ettirdiğimiz de bize kontrolün kimin elinde olduğunu gösterir. Eğer özgür irade ile yaratıldıysak bunu kendimize borçluyuz. Kararlarımızı alamazsak muhtemelen bundan sonraki hayatlarımızı da mışlı hayatlar olarak yaşamaya mahkûm oluruz. Ben ilk direksiyona geçtiğimde _ama gerçek anlamda_37 yaşındaydım. Bu yaşıma kadar hayatımı başkalarını geliştirmek, onları onurlandırmak ve ailemle ilgili olumlu davranışları sergilemek için yaşamışım. Yani arabanın direksiyon koltuğunda ben değil hep başkalar