Mutluluğun Bir Formülü Olsa Bu Ne Olurdu? Bugün evde küçük köpeğiniz pabloyla oynarken, Insanların mutsuzlukları hakkında düşündüm. Neden bu kadar mutsuz Toplum olduk. ne zaman nerede değişti ve kırıldı bu döngü. Eskiden de hep böyle mutsuz muyduk yoksa hayat şartları, yaşanılanlar, değişen koşullar mı bizi bu hale getirdi. Artık herkes daha fazla ben demeye, Benim isteklerim, benim hayallerim, benim umutlarım demeye başladı. Ne dir sürekli bu Ben ben ben demek. Belki de sesimizi karşımızdaki insana duyuramadığımız için kendi kendimize yarattığımız bir İsyan, bir kargaşa ya da bir kaostur bu. Bunun bir formülü yok mu acaba Hani einstein'ın E=Mc2 gibi. Mutluluk = Özel Alan + Saygı + Sevgi + Şükretmek Aslında mutlu olmak için herhangi bir nedene ihtiyaç duymadan, O andan, o günden yaptığınız her şeyden keyif almayı bile bilmek. Çayınızı yudumlarken çayın tadına varmak, Balkondan dışarıyı izlerken sokaktaki insanları, hayvanları, sesleri hissetmek, Allah'a dua eder...