MUTLULUK VE ÖZGÜRLÜK  Hep derim ya mutluluk bir seçimdir diye. Evet, yine aynı şeyi söyleyeceğim zaten. Mutluluk bir seçimdir. Mutlu olmak için sürekli büyük şeyler olmasını bekliyoruz. Mesela çok para kazanmak, istediğimiz arabayı almak ya da tatile gitmek gibi. Ama aslında mutluluk içtiğin bir bardak kahvede ya da sokakta yürürken burnuna gelen narenciye kokusunda. Mutluluk ufacık şeylerde saklı. Bizler hep geçmişte yaşadıklarımızı düşünerek kendimizi mutsuz ediyoruz. Evet, geçen yazımda aşk üstüne htiklerimi yazmıştım. Yanlış anlaşıldım mı bilmiyorum ama ben orda mutsuzluğumu anlatmak istemedim. Ben olduğum durumdan mutluyum aslında. Hayatın içinde kendimi mutlu edecek çok fazla şey bulabiliyorum. Sevdiğim bardağıma kahvemi koyup bilgisayar başına geçtiğimde mutlu oluyorum mesela. Ya da sabah uyanıp hazırlanırken sabah sohbetlerinden mutlu oluyorum. Çünkü her gün yeni bir mucize bizler için. Her gün hayatımıza yüklenen 24 saat var. Henüz hiç dokunulmamış, kirlenmemiş ve umutlarla dolu bir 24 saat. Sabah yataktan kalktığımda bugün tüm mucizelere açığım diyorum. Tüm mucizelere açığım. Camımı açarak temiz havayı ciğerlerime dolduruyorum ve sonra gidip suyun altını açıyorum ki yüzümü yıkayana kadar su kaynasın ve en büyük keyfim olan kahvemi hazırlayabileyim diye. Ben bir aşkın eksikliğini hayatımda hmiyorum. Ya da hayatımda bir aşk olmadığı için kendimi mutsuz ve kötü hmiyorum. Bu benim seçimim çünkü. Kendimi zorlayarak bir şeyler yapmayı sevmiyorum. Yapmacık olamıyorum. Aslında zaten bunu da etrafımda ki herkese söylüyorum ve bu yüzden sanırım insanlar bana güveniyor. Çünkü biliyorlar ki onları kandırmayacağım. Eskiden olsa insanlar kırılmasın diye çok susardım, alttan alırdım. Ama bunun hiçbir faydası olmadığını gördüm. Hatta faydası yok ama zararı çok. Kendi içini kemiriyor insan, içten çürümeye ve mutsuz olmaya başlıyorsun. Çünkü sen aslında o değilsin ama oymuş gibi davranmaya çalışıyorsun. Bu da yoruyor insanı. Bir ilişki yaşamak istemiyorsan istemiyorsundur, bu kadar basit işte. Herkes evlenecek ya da herkesin hayatında illa biri olacak diye bir kanun mu var? Varsa benim haberim yok bundan J Çevremde herkes bana evde kaldın esprisini yapıyor. Gülüp geçiyorum bende onlara. Çünkü az önce de dediğim gibi bu bir şart ya da zorunluluk değil, kişisel bir seçimdir. Sadece etraftakiler istiyor diye hayatıma birini sokup zoraki bir yuva kurmayacağım. Benim hayallerim var, benim isteklerim var, benim hayattan alacaklarım var daha. Ve toplum baskısının bunları benden söküp almasına izin vermeyeceğim. Ayrıca âşık olmadan bir evlilik yapmak ne kadar doğru? Aileden kurtulmak için, etraftaki baskı yüzünden evlenmeye çalışmak senin geriye kalan hayatını ne kadar kötü etkileyecek hiç düşündün mü? Sevmediğin, içinin almadığı bir insanla her gün aynı yatağa girmek nasıl da zor gelecek zamanla. O kişiyle ilgilenmek ne kadar işkenceye dönecek senin için düşündün mü? Artık senin hayatın diye bir şey kalmayacak evlendiğinde ve sevmediğin biri için tüm bunlara katlanmaya değer mi gerçekten? Evet, hepimiz yanlış seçimler yapıyoruz. Maalesef insanlar kavun değil ki koklayarak iyi ya da kötü olduğunu anlayalım. Tanıdıkça oturuyor her şey. Ve gerçekten o insanlar iyi ki de giriyor hayatımıza ki bizim şimdiki biz olmamızı sağlıyorlar. Daha güçlü, daha kararlı ve ne istediğini bilen kişiler olmamızı sağlıyor. Aslında yaşadığımız her ilişki bizi biraz daha özgür yapıyor farkında olmadan. Çünkü biri için ne yaparsan yap bazen fayda etmediğini gördüğün için artık “ben” demeye başlıyorsun. Sen her “ben” dediğinde daha da özgürleşiyorsun. Ben şimdi bana tüm bu özgürlüğümü veren, beni olgunlaştıran, zaman zaman düşüren ama her defasında daha güçlü ayağa kalkmama sebep olan o tüm yanlış seçimlerime teşekkür ediyorum. Kendime de sarılıyorum sıkı sıkı. İçimdeki küçük kıza, içimdeki kadına… Şimdi ayağa kalkma zamanı… Şimdi affetme ve kabullenme zamanı… Sevgiyle... | |
Yorumlar
Yorum Gönder