Sizce Neden Mutsuzuz?

Mutluluğun Bir Formülü Olsa Bu Ne Olurdu?

 Bugün evde küçük köpeğiniz pabloyla oynarken,  Insanların mutsuzlukları hakkında düşündüm. Neden bu kadar mutsuz Toplum olduk. ne zaman nerede değişti ve kırıldı bu döngü. Eskiden de hep böyle mutsuz muyduk yoksa hayat şartları, yaşanılanlar, değişen koşullar mı bizi bu hale getirdi.  Artık herkes daha fazla ben demeye, Benim isteklerim, benim hayallerim, benim umutlarım demeye başladı. Ne dir sürekli bu Ben ben ben demek. Belki de sesimizi karşımızdaki insana duyuramadığımız için kendi kendimize yarattığımız bir İsyan, bir kargaşa ya da bir kaostur bu. Bunun bir formülü yok mu acaba Hani einstein'ın E=Mc2 gibi. 

Mutluluk = Özel Alan + Saygı + Sevgi + Şükretmek

Aslında mutlu olmak için herhangi bir nedene ihtiyaç duymadan, O andan, o günden yaptığınız her şeyden keyif almayı bile bilmek. Çayınızı yudumlarken çayın tadına varmak, Balkondan dışarıyı izlerken sokaktaki insanları, hayvanları, sesleri hissetmek, Allah'a dua ederken samimi içten ve huşu içinde olmak, Eve gelenleri Güleryüz ve tebessümle karşılamak, Yemek yaparken güzel bir müzik açıp dans etmek, şarkı söylemek. 

 Bunların yanında Sahip olduğunuz her şeye şükretmek. Aslında en basit olanlara şükretmek. Gözünüzün gördüğüne, kulağınızın duyduğuna, bacaklarınız olduğu için yürüye bilmenize, akşam yastığa başınızı koyduğunuzda başınızın üstünde bir çatımız olduğuna ailelerinizle yaşayanların anne ve babalarının yanında olmalarına, onların Hayır dualarını aldığına, Her şeyden önce aklınızın, fikrinizin yerinde olduğuna ve tanrının bize bir 24 saati hediye etmesine ve bunun gibi daha milyonlarca şeye şükür edebiliriz.

 Hayat her zaman seçimlerden ibaret. Yapmak ya da yapmamak işte hepsi bu.Eğer bir şeyi yapıyorsak bile lütfen tadını çıkar zevk al ve şükret.  Çünkü bu senin seçimin.

Haftada bir gün ailedeki bireylerin isteklerine hiç Hayır demeden geçireceğimiz bir gün olsa.  o hafta bir kral ya da bir kraliçe olarak günümüzü geçirsek.  aile fertleri oturup aile anayasalarını hazırlasa.  ve bunu bir sözleşme haline getirip herkes altına imza atsa.  ve hazırlanan bu sözleşmeyi ve politikayı kocaman büyük puntolarla yazdırıp bastırırsak, sonra da çok güzel bir çerçeve ile herkesin görebileceği bir yere assak. Nasıl olur acaba diye düşündüm. Herkes kendi fikrini söylediği ve ortak alınan bir kararla hazırlanmış olan bir sözleşme olacağı için sanırım çok güzel olurdu.