ŞİMDİKİ DURUMUNUZ
Bundan 20 yıl sonra yapmadıklarınızdan dolayı duyduğunuz hayal kırıklığı, yaptıklarınızın verdiği hayal kırıklığından çok daha büyük olacak. Öyleyse halatları atın ve güvenli limanlardan uzaklara yelken açın. Yelkenlerinizi güçlü rüzgarlarla doldurun. Araştırın, hayal kurun ve keşfedin.
Mark Twain
Şimdi size bir soru sormak istiyorum. Bunu cevaplarken iyi düşünün acele etmeyin. Hatta bu yazıyı tamamen okuyup bitirdikten sonra tekrar başa dönerek soruları cevaplayın ve hayatınızın muhakemesini yapın. İşte sorunuz geliyor. Hazır mısınız?
Bu öğleden sonra ölecek olsam, hiç pişmanlık duymam diyebilmeniz için hayatınızda nelerin olmuş olması gerekiyor?
Bu sorunun cevabını içinize sindirebilmek için yaşamınıza bir anlam, bir mana katın. Kendinizle gurur duyacağınız, muhteşem bir yaşam yaratın. Tabi gurur duyacağınız yaşamdan kastım, hiç hata yapmadığınız, hiç başarısızlığa uğramadığınız ya da yanlış seçimlerden dolayı üzülmediğiniz bir yaşam değil. Gurur duyacağımız yaşamdan kastım; Yok olana değil, var olana odaklanmak, düştüğün zaman bile ayağa kalkabilmek, başkalarını suçlamak yerine yaşadıklarının sorumluluğunu alabilmek, kendi hayatımızla ilgili kararları kendi özgür irademizle alabilmek, korkmamıza rağmen cesaretle yolda ilerlemek, hayatımızın direksiyonunu elimizde tutmak demektir.
İşte şimdi size bir kere daha soruyorum. Hatalarla dolu olsa da, kendi gerçekliğini yaratmak uğruna yaşanmış bir hayat, kendi değer yargıları ile oluşmuş bir serüven yaşamak mı, yoksa başkalarının boyundurluğunda kalmış, başkalarının hayallerini, nefeslerini, değer yargılarını yaşayan bir hayat mı yaratmak isterdiniz? Şimdi bir kere daha düşünün;
Bugün öğleden sonra ölecek olsanız, geride nasıl bir yaşam bırakırdınız?
Eğer hayatınızın kontrolünü size başkalarının vereceğine inanıyor ve bunun gerçekleşmesini bekliyorsanız, bu zamanın hiç bir zaman gelmeyeceğini ben size söyleyeyim. Bunu eline alacak olan sizsiniz.
Aslında bu kararları almanızı engelleyen şey korkularımız, kısıtlı inançlarımızdır. Çünkü bugüne kadar gerek ailelerimiz, gerekse toplum tarafından bize ait olmayan bazı inançlar yüklediler. Ve hep hatayı başkasının üzerine atmayı öğrendik. Hiç bir zaman sorumluluk almayı, evet bu benim hatam şimdi ben bu hatayı nasıl düzeltebilirim diye düşünmedik.
Bir atasözü var. Çok sevdiğim bir sözdür., der ki;
Öyle yalanlar vardır ki, günahı söyleyen ağızdan ziyade, dinleyen kulaktadır.
Artık gidişata bir dur demenin zamanı gelmedi mi sizce? Herkes bilinçaltının gücünü bilir halde. O zaman kulaklarınızın da duyacağı, bilinçaltınızın da onaylayacağı bir şekilde kendinize haykırın.
Kendimi seviyor, onaylıyor ve derinden affediyorum. Hayat amacımı gerçekleştirmek için kendime izin veriyorum. Şimdi, şuanda kendim olmayı seçiyorum.
Bunları bir kereye mahsus yapmayın. Hayatınızda istediğiniz sonuçları alana kadar tekrar edin, bıkmadan, yılmadan, usanmadan. Bir çocuk edasıyla inatçı davranın. Değiştirebileceğiniz şeyleri değiştirin, değiştiremeyeceğiniz şeyleri ise kabule geçin. Bundan 2000 yıl önce yaşamış Epictetus tapınak yazısında şöyle diyor.
Mutluluğun sırrı, kontrol edebileceğin bazı şeylerin var olduğu gibi, kontrol edemeyeceğin şeylerinde var olduğunu bilmekte yatar der.
Bu yüzden sadece bizim kontrolümüzde olan ve değiştirme gücümüz olan konuların üzerine eğilmek zorundayız. Hayatta sürekli seçimler yaptığımızı unutmayın. Tepki vermek yerine, yanıtlar verin. Seçim hakkınızı kullanmaya başlayın. Kendinizi yönetmeye şimdi, şuanda hemen başlayın. Bunu başaramıyorsanız eğer, gidin ve destek alın, eğitimlere katılın, uzmanların görüşlerini alın.
Hayatınızda mucizeler olmasını beklemek yerine mucizeleri yaratan sizler olun. Sabır beklemek değil, harekete geçmek, elinden geleni yapmaktır. Bekleyerek geçen süre, kaliteli zaman değildir. Boşa harcanan zamandır.
Hayatınızı kendi tercihlerinize, seçimlerinize göre yaşamış olsaydınız, şuanda hangi hayatı yaşıyor olurdunuz?
Bugüne kadar bize neler yapmamız gerektiği öğretildi. Terbiyeli bir çocuk, başarılı bir öğrenci, güzel izdivaç yapan biri, sonrasında anne ya da baba olmamız gerektiği, sonrasında iyi bir anne desinler, iyi bir anneanne ya da babaanne desinler gibi bir çok şey yapmamız ya da olmamız gerektiği fikri hep yüklendi. Kimse mutlu bireyler yetiştirmeyi hedeflemedi. Onlara da öğretilmemişti çünkü. Peki bu döngü hep böyle gitmek zorunda mı?
Peşinden gidecek cesaretiniz varsa, bütün rüyalar gerçek olur.
Walt Disney 
Bu durum aynı uykuya benzer. Bir çok insan hayatını uykuda geçiriyor. Bazen biri gelir ya da bir durum yaşarsınız, o uykudan uyanmak zorunda kalırsınız. Bu seferde korkular sarar etrafınızı. Bilmediğimiz şey korkutur bizleri. Ah şu korkularım olmasa o zaman neler yapardım deriz. Unuttuğumuz ya da hatırlamadığımız korkularımıza rağmen yola devam etmemiz gerektiğidir. Bu yüzden karar vermemiz seçim yapmamız gerekiyor. Korkularımızın gözünün içine baka baka ilerlemek gerekiyor. Hatırlayın şu güzel sözü;
Cesaret tüm korkularına rağmen yürümektir.
Size hiç bir şekilde yararı olmayan hangi inançlara sahipsiniz? Sayılmadığınızı, önemsenmediğinizi düşündüğünüz hangi durumların içindesiniz?
Evet sizi anlıyorum değişim korkutur insanı. Çünkü alışkanlıklarımızın, alıştıklarımızın dışına çıkmak zorunda kalırız. Yani güvenli limandan ayrılmak korkutur insanı. O zaman hep silik ve hayatınızın figüran oyuncusu olarak mı yaşayacaksınız? Yoksa senaryoyu yazarak kendinize uygun bir başrol oyuncusu mu olacaksınız?
Karar sizin.
Yorumlar
Yorum Gönder