AŞKIN KANAT ÇIRPIŞI
Yıllardır hep
aşk üstüne yazılar yazılmış. Kimisi
aşkın gerçekten olduğunu düşünürken, kimisi
aşkın varlığını reddetmiş. Şimdi günümüzde ise zaten
aşkın varlığını tartışacak durumda değiliz. Eskiden hayatlar daha kolaymış ve insanlar duyguları görmezden gelmiyormuş şimdiki gibi. O zamanlar edep de varmış tabi. Her şey şimdiki gibi ulu orta yaşanmıyormuş. Saygı varmış, sadakat varmış. Şimdi her şey gibi aşkın da suyu çıkmış durumda. Vıcık vıcık ilişkiler, günübirlik takılmalar ve bedensel arzularla dolu her yer. İnsan onları görünce soğuyor aşktan belki de.
Bence yaşamasını bilirsen çok da keyifli bir duygu aşk aslında. Düşünsenize onu gördüğünüzde
kalbiniz daha hızlı çarpıyor, içinizde kelebekler uçuşuyor. Yüzünüzde sürekli saçma bir tebessümle geziyorsunuz. Çevrenizdeki güzelliklerin bile belki de ilk kez farkına varıyorsunuz. Belki de hayvanlara bile onu anlatıyorsunuz. Arkadaşlarınızla konuşurken konuyu dönüp dolaştırıp ona getiriyorsunuz. Yaşanılacak her günü her saati onunla planlıyorsunuz. Böyle olunca ne kadar da güzel bir duygu aşk değil mi?
Sonrasında bozuluyor. Bir şeyler ters gidiyor belli ki. Mutlu aşklar yok mu? diyeceksiniz. Evet, var elbette, ama azınlıktalar. Çünkü artık insanların egoları çok yüksek. Mesela biriyle birlikteysen kıskanmak gibi bir kural var. Buna bir de çok güzel bir kılıf uydurulmuş “seven insan kıskanır” Yok, öyle bir şey arkadaş. Bir kere kıskançlık dediğin şey güvensizlikten başka bir şey değil. Birlikte
olduğun kişiye baskı kurmaya kalkıyorsun. Kiminle görüşüp görüşmeyeceğine, ne giyeceğine, nasıl davranacağına ve hatta yatış kalkış saatine kadar her şeyine karışıyorsun. Seninle birlikte diye senden ayrı hiçbir şey yapmasına izin vermiyorsun. Adeta kafese kapatıyorsun.
Bir ilişkide en önemli şey güvendir. Ona ve kendine güveniyorsan zaten bu şekilde saçma kısıtlamalara kalkışmazsın. Aşkını özgür bırakacaksın, besleyeceksin ki geçirdiğin zamanların güzelliği daha da fazlalaşsın ve aşkınız daha da güçlensin. Sen onu zaten o şekilde tanıdın sevdin değil mi? “Aaa evet çok iyi bir insan, ben bunu seveyim. Ne de olsa istediğim gibi değiştiririm” diye bir düşünceyle aşka başlayan var mı aranızda? Bırakın egolarınızı bir kenara… Etrafın söylediklerine kapatın kulaklarınızı. Aşk iki kişiliktir. Sokmayın bir üçüncü kişiyi araya. Sürekli bir arada olup birbirinizi bunalmaktansa kendi sosyal hayatınıza zaman ayırın. Kendi ruhunuzu besleyin. Yürüyüşe çıkın mesela, müzik dinleyin, kitap okuyun, puzzle yapın… Arkadaşlarınızla buluşup dedikodu yapın mesela. Ayrı zamanlar da geçirin ki birbirinizi özleyin, paylaşacak şeyler biriktirin. Önce kendinize güvenin, sonra ona güvenin. Ve bırakın aşk sadece ikinizin arasında yaşansın, kimseye bir şey kanıtlamak zorunda değilsiniz. Bırakın kısıtlamaları, bırakın her şeyi bir kenara. Aşk yaşanmaya değer ve değerini bilin.
Şems-i Tebrizi demiş ki “insanlar maşuk aramıyor, bencil duygularına köle arıyor. Köle buluyor, ama aşk bulamıyor.”
Aşkla kalın…
Yazan: Seliz Aray
Yorumlar
Yorum Gönder